نخستین فردی که هنگام شنیدن یک قطعه موسیقی در یاد و ذهن مخاطب برجسته می‌شود، خواننده یا سازنده اثر است و اغلب، سایر افرادی که سهمی در ساخت مجرا و مسیر صدا و مخاطب دارند، نادیده گرفته می‌شوند. آیا تاکنون به این اندیشیده‌ایم که صدای با کیفیت و شفاف خواننده‌ای معروف یا ملودی‌های یک ترانه از کجا نشأت می‌گیرد، و چه کسی است که صدای خواننده را بر ملودی می‌نشاند، به شکلی که علاوه بر رسایی صدای خواننده، صدای ظریف سیم‌ها و کوبه‌های ادوات موسیقی هم برای‌مان دلنشین‌تر شود؟ در واقع صدابردار و صدا‌گذار گوشه پنهان و گم شده و شاید کم توجه یک اثر موسیقایی هستند که کمتر مخاطبی به نام و تجربه آنها توجه می‌کند؛ اما اگر بدانیم که تأثیر کار این متخصصین در کیفیت شنیدن آثار باکلام و بی‌کلام تا چه‌اندازه است، قطعاً، توجه به این مؤلفه مهم را در اولویت تهیه یک آلبوم موسیقی قرار خواهیم داد. این عرصه هم البته خالی از مشکل و معضل نیست و این روزها بسیاری از کارشناسان باسابقه این حوزه، با دشواری‌های زیادی دست به گریبان هستند؛ چراکه هرچقدر کار حرفه‌ای‌تر و با ارزش‌تر ضبط و تولید شود هزینه بالاتری خواهد داشت و بسیاری به خاطر هراس از بازگشت سرمایه یا عدم اعتماد به صدابرداران داخلی، کمتر سراغی از صدابرداران حرفه‌ای و داخلی می‌گیرند. همه اینها سبب شد تا با «ناصر فرهودی» یکی از شناخته‌شده‌ترین صدابرداران و صداگذاران موسیقی و صدابردار آثاری چون «از کرخه تا راین»، «بوی پیراهن یوسف»، «روز واقعه» و…(مجید انتظامی)»، «سلطان و شبان، ولایت عشق (زنده‌یاد بابک بیات)» و همچنین ردیف‌نوازی تار و سه‌تار و موسیقی فیلم «گبه» و… گفت‌و‌گوکنیم.
منبع خبر: روزنامه ایران